Een huis vol antiek en curiosa

De voorouders van Max lieten dit huis in 1920 bouwen. Het werd gedurende tientallen jaren door verschillende families bewoond. Zevenendertig jaar geleden betrokken Marianne en Max het oude pand waar ze nog steeds met heel veel plezier wonen. En daar kijken we niet vreemd van op. Max en Marianne wonen op een idyllische plek. Aan de oevers van de Angstel, een riviertje dat zich kronkelend een weg baant door Baambrugge. Het dorp is gelegen in een typisch Hollands polderlandschap van rietkragen en boerderijen. Maar het is ook omringd door schitterend buitenverblijven en romantische theekoepeltjes. Marianne begint te vertellen: “Max is ontzettend handig. De aanleg van onze tuin heeft hij grotendeels zelf gedaan. Hij heeft alle klinkerpaadjes, oude waaltjes en kinderkopjes zelf gelegd en het tuinhuisje ontworpen en gemaakt. Ik ben eindverantwoordelijk voor de sfeerhoekjes, zowel in de tuin als in huis.”

Serre en vide

Marianne vertelt dat ze de woning in de loop van de jaren flink hebben verbouwd en uitgebreid. “Met de komst van onze twee dochters werd het krap. We hebben een nieuwe serre laten bouwen en een heerlijke woonkeuken. Op de eerste etage is een vide gecreëerd die Max gebruikt als kantoor. Inmiddels zijn onze dochters het huis uit, maar we wonen hier zo fantastisch dat van verhuizen nog lang geen sprake is.”

Nieuwe Aga Cooker

We lopen even mee naar de keuken waar Marianne koffie gaat zetten. “We hadden voorheen een kleine keuken en daarnaast een bijkeuken. Van die twee ruimtes hebben we deze woonkeuken laten maken waar met name Max de heerlijkste gerechten uit tevoorschijn tovert.” Marianne vertelt lachend dat zij niet bepaald een keukenprinses is. “Max wilde graag een Aga Cooker in de nieuwe keuken. Prima, zei ik. Maar ik ga er echt niet beter door koken. Ik ben goed in tafels decoreren. Dus als we gasten krijgen dan pak ik echt uit met het aankleden van de tafel. Iedere keer in een andere kleurstelling. De servieskast die nog stamt uit de oude keuken, staat vol met prachtige oude borden en dekschalen, mooi glaswerk en zilveren serviesitems. Dus keuze genoeg.”

Betrouwbare vakmensen

Marianne runt in haar woonplaats antiek- en curiosawinkel De Woelmuis. Ze gaat hiervoor regelmatig op zoek naar bijzondere woonitems. “Een van mijn favoriete adressen is Cornel van den Bosch, specialist in oude bouwmaterialen. Ik vertelde hem destijds van onze nieuwe keuken en dat we op zoek waren naar betrouwbare vakmensen. Cornel noemde De Zeug. We zijn daar gaan kijken, hebben uitgelegd wat we wilden, de klik was er en zij zijn voor ons aan de slag gegaan. En vervolgens hebben ze ons hele huis verbouwd. Overigens heeft Max ontzettend veel voorwerk gedaan. Vloer uitgraven, leidingen leggen. Hij is er maanden mee bezig is geweest.”

Bijzondere vondsten

Max gaat vaak mee op inkoop, vooral naar de binnen- en buitenlandse brocantemarkten. “Dan krijgt hij van mij een lijstje waarop ik dingen zet waar hij naar uit moet kijken. Regelmatig komen we met hele bijzondere vondsten thuis. Het gebeurt vaak dat spullen eerst een tijdje bij ons thuis staan, voordat ik ze in de winkel zet.” Bij ieder item in huis kan Marianne een bijzonder verhaal vertellen. “De spiegel boven de schouw zag ik ergens hangen en ik was er meteen weg van. De eigenaren vertelden mij dat ze voor hun bedrijf op zoek waren naar een tweedehands bestelbusje. Ik had zo’n auto en was toe aan een grotere. Zo zijn we tot een uitstekende ruil gekomen! Ik de spiegel, zij een tweedehands auto!”

Spijt!

Heel soms koopt ze iets waar ze later spijt van heeft. “Dan zoek ik iets, kan ik het niet vinden en koop dan overhaast iets waar ik later spijt van heb. De eethoek in de keuken is daar een voorbeeld van. Die tafel en stoelen waren een paar jaar terug leuk, maar nu zie je ze overal. Dat vind ik soms zo jammer aan de huidige winkels. Het is allemaal zo veel van hetzelfde.”

Feestje op het water

Ze vertelt dat Max en zij iedere ruimte in huis intensief benutten. “’Iedere vertrek heeft iets speciaals. We ontbijten ’s morgens in de keuken en drinken daar ons eerste kopje koffie. De serre is ’s middags heerlijk voor een kopje thee en ’s avonds is er natuurlijk de haard in het zitgedeelte van de kamer. Dit is zo’n heerlijk huis met zo’n geweldige tuin. Toen de meisjes nog klein waren, hebben we heel wat leuke feesten aan en op het water gevierd. Dit huis voelt als een warme deken. Ik vind het fijn als mensen zich hier thuis voelen. Daar zorgt zowel het huis als de inrichting voor.”